Η ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ΕΙΝΑΙ ΕΛΛΗΝΙΚΗ

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

Περδίκκας Α΄ 700-652π.Χ
Αργαίος Α΄ 652-621
Φίλιιπος Α΄ 621-588.
Αέροπος Α΄588-540
Αμύντας Α΄540-498
Αλέξανδρος Α΄498-454
Αλκέτας Β΄454-448
Περδίκκας Β΄ 448-413
Αρχέλαος Α΄413-399
Αέροπος Β΄399-393
Αμύντας Β΄393-391
Αργαίος Β΄391-390
Αμύντας Β΄ξανά 390-369
Αλέξανδρος Β΄369-368
Πτολεμαίος ο Αλωρίτης 368-365
Περδίκκας Γ΄365-359
Φίλιππος Β΄359-336
Αλέξανδρος Γ΄ο Μέγας 336-323
Αντίπατρος 323-319
Κάσσανδρος 319-297 (αν και βασίλευσαν τυπικά και 2 από τους γιους του Αλεξάνδρου Αμύντας, που τον έσφαξαν ο Αντίπατρος και ο Κάσσανδρος 13 χρονών και Ηρακλής που πάλι οι ίδιοι τον έσφαξαν)
Δημήτριος ο Πολιορκητής 294-287
Πύρρος ο Αετός 287-282
Λυσίμαχος 287-281
Πτολεμαίος ο Κεραυνός 280
Αντίγονος Γονατάς 278-240
Δημήτριος Β΄240-230
Αντίγονος ο Δώσων 230-222
Φίλιππος Γ΄ 222-179
Περσεύς 179-168
(Ανδρίσκος 148-146)

Βλέπουμε λοιπόν ότι απαξάπαντες οι βασιλείς της Μακεδονίας είχαν ονόματα ατόφια ελληνικά και μάλιστα σε εποχή ανύποπτη (6ος π.Χ. αιώνας), όταν το ελληνικό έθνος ήταν ακόμη ένα άσημο έθνος ανάμεσα στα υπόλοιπα της ανατολικής Μεσογείου, πριν ακόμη αναπτυχθεί και θαυμαστεί η ελληνική γραμματεία. Το όνομα Αλέξανδρος στον Όμηρο (Ιλιάδα) βρίσκεται καμιά σαρανταριά φορές και το όνομα Πτολεμαίος στην Ιλιάδα βρίσκεται στο Δ 228. Τέτοια πανάρχαια ομηρικά ελληνικά ονόματα είχαν οι Μακεδόνες. Και ο Κάρανος, ο θρυλικός γενάρχης της δυναστείας των Μακεδόνων βασιλέων είχε το ίδιο όνομα με ένα Σπαρτιάτη της εποχής των Περσικών πολέμων που αναφέρει ο Ηρόδοτος (7,173,2)
Ας δούμε και μερικά από τα ονόματα των Μακεδόνων βασιλέων του Ινδοβακτριανού κράτους που περιελάμβανε τις περιοχές Αριανή (Ανατολική Περσία), Σογδιανή (Τουρκεστάν), Βακτριανή (Αφγανιστάν), Αραχωσία (δυτικότατο ορεινό Πακιστάν), Ινδική (πεδινό Πακιστάν και βορειοδυτική Ινδία), την χώρα των Σήρων ή Φρύνων (δυτικά μέρη της Ουιγουρικής Κίνας ή Σιγκγιάνκ πάνω στο βορειοδυτικό Ιμάιον δηλαδή Ιμαλάιον όρος).Το κράτος αυτό καταλύθηκε τελείως από τους Κινέζους το 50μ.Χ. (καμιά ογδονταριά χρόνια μετά την κατάλυση του Μακεδονικού Αιγυπτιακού κράτους από τους Ρωμαίους). Άφθονα νομίσματα φέρουν τα ονόματα των εξής βασιλέων: Σέλευκος Α΄,Αντίοχος Β΄, Σέλευκος Β΄, Διόδοτος Α΄, Διόδοτος Β΄, Ευθύδημος Α΄, Δημήτριος Α΄, Μένανδρος, Ευκρατίδας Α΄, Αντίμαχος Α΄, Αγαθοκλής, Απολλόδοτος Α΄, Λυσίας, Πανταλέων, Στράτος, Ηλιοκλής Α΄, Ηλιοκλής Β΄. Τα νομίσματα αυτά μάλιστα λεγότανε δραχμαί. Μήπως τα ονόματα αυτά είναι σλαβικά και γραμμένα στην ανύπαρκτη τότε Κυριλλική γραφή; Συνεχίζω. Ονόματα των μηνών του Μακεδονικού μηνολογίου:
Περίτιος
Δύστρος
Ξανδικός
Αρτεμίσιος
Δαίσιος
Πάνεμος
Λώος
Γορπιαίος
Υπερβερεταίος
Δίος
Απελλαίος
Αυδηναίος
Να σημειώσω ότι σαν τους Μακεδόνες Απελλαίο έλεγαν και στους Δελφούς τον μήνα που οι αττικοί έλεγαν Μεμακτηριώνα, Αρτεμίσιο σαν τους Μακεδόνες έλεγαν οι Λακεδαιμόνιοι και οι Δελφοί τον αττικό Μουνυχιώνα. Οι Μακεδόνες έλεγαν τον Σκιροφοριώνα Πάνεμο, ενώ Πάναμο έλεγαν οι Λακεδαιμόνιοι και οι Βοιωτοί τον Βοηδρομιώνα. Δίο έλεγαν οι Βιθυνοί τον Ανθεστηριώνα, ενώ οι Μακεδόνες τον Πτανεψιώνα. Τέλος, Υπερβερεταίο έλεγαν οι Μακεδόνες τον Βοηδρομιώνα ενώ Υπερβέρετο οι Κρήτες τον Σκιροφοριώνα.(Αν και τους ίδιους μήνες έλεγαν με τα ίδια ονόματα, η φαινομενική αυτή διαφορά στις πηγές οφείλεται αλλού και σε θέμα άσχετο με το εξεταζόμενο.) Αλλά σε αυτόν τον μήνα θα επανέλθω και μετά. Φυσικά όλα τα ονόματα των μηνών είναι ατόφια ελληνικά. Τα σλαυικά ονόματα των μηνών είναι τελείως άσχετα: Προσίντετς, Σέτσεν, Σουχή, Μπερεζώζολ κλπ. Α, να πω ότι Ξανδικό μήνα αναφέρει και ο Ιωάννης ο Χρυσόστομος στην εποχή του, όταν οι ειδωλολάτρες χρησιμοποιούσαν ήδη τα λατινικά ονόματα των μηνών.

Μακεδόνας θα πει ψηλός, μακρύς. Μάκος στα δωρικά είναι το μήκος και μακεδνός ο μακρύς. Άλλος τύπος της ίδιας λέξεως είναι Μάγνης πληθ. Μάγνητες εξ ου και Μαγνησία. Στα λατινικά ο μεγάλος πάλι magnus λέγεται. Ουσιαστικά οι Μάγνητες είναι οι νοτιότεροι Μακεδόνες. Η Μακεδονία λέγεται και Μακετία, στον Στράβωνα η Μακεδόνισσα λέγεται και Μακέτις.
Ο προφήτης Ιερεμίας λέει ότι οι Αιγύπτιοι, τρεπόμενοι σε φυγή, λεν μεταξύ τους τρέξτε να καταφύγουμε στην πατρίδα μας φεύγοντας από προσώπου μαχαίρας ελληνικής και παρακάτω ότι ο Κύριος δίνει εντολή να εξολοθρευτούν οι Βαβυλώνιοι πάλι από προσώπου μαχαίρας ελληνικής. Επαναλαμβάνεται ο ίδιος στίχος (Ιε 26,16 27,16). Έτσι μεταφράζουν οι Ο. Το δε εβραϊκό έχει μαχαίρας Ίωνος, δηλαδή Έλληνος. Μέχρι σήμερα οι λαοί της Ανατολής τους Έλληνες μας ονομάζουν Γιουνάν = Ίωνες. Οι δυο αυτές προφητείες του Ιερεμίου αποτελούν και την αρχαιότερη μαρτυρία για την ελληνικότητα των Μακεδόνων. Διότι σπαθί Ίωνος ή σπαθί Έλληνος ή σπαθί ελληνικό που συνέτριψε τους Αιγυπτίους και τους Βαβυλωνίους είναι βέβαια μόνο το σπαθί του Μ. Αλεξάνδρου. Πανάρχαιη μαρτυρία της προκλασσικής εποχής, κατατεθειμένη σε ανύποπτο χρόνο και ξένη μαρυρία υψηλής αξιοπιστίας, από άνθρωπο αδιάφορο για τα εθνικά προβλήματα των Μακεδόνων Ελλήνων η μαρτυρία του προφήτη Ιερεμίου, η αρχαιότερη όλων. Μάχαιρα ελληνική λοιπόν η μάχαιρα του Μ.Αλεξάνδρου κατά τον Ιερεμία. Οι Έλληνες στον Δανιήλ εμφανίζονται ονομαστικώς στην δεύτερη αποκάλυψή του με τα δύο ζώα, τον κριό που κερατίζει προς όλα τα σημεία του ορίζοντος και ποδοπατεί όλα τα ζώα, δηλαδή το περσικό κράτος, και τον τράγο που εξοντώνει και αντικαθιστά τον κριό, κι αυτός είναι ο βασιλεύς των Ελλήνων, ο Μ. Αλέξανδρος πάλι. Λέει για αυτόν ότι είχε πολύ μεγάλο κέρατο κι ότι ερχόταν από την Δύση, διατρέχοντας όλες τις χώρες, κι από την ταχύτητά του τα ποδάρια του δεν άγγιζαν το έδαφος. όρμησε εξαγριωμένος εναντίον του κριού, τον χτύπησε, του έσπασε τα κέρατά του, τον έριξε κατά γής, και τον ποδοπάτησε. και δεν υπήρχε κανείς που θα μπορούσε να γλυτώσει τον κριό από τον τράγο. Τον εξόντωσε. Κι έπειτα ο τράγος έγινε πολύ μέγας, αλλά πάνω στο κορύφωμα της δυνάμεώς του το μέγα κέρατό του συνετρίβη, και στην θέση του φύτρωσαν τέσσερα άλλα κέρατα, ανατολικά δυτικά βόρεια και νότια. Έπειτα, από το ένα από αυτά φύτρωσε ένα ισχυρό κέρατο και κακοποίησε τον λαό του Κυρίου (αναφέρεται στον Αντίοχο Δ΄ τον Επιφανή). Μετά το όραμα ο άγγελος Γαβριήλ το εξηγεί στον Δανιήλ. Ο κριός είναι ο βασιλεύς Μήδων και Περσών. Ο τράγος είναι ο βασιλεύς των Ελλήνων, ο βασιλεύς ο πρώτος (Δα 8,1-21).

Η αρχαία πρωτεύουσα των Μακεδόνων και κατοπινή νεκρόπολη των βασιλέων ελέγετο Αιγαί = Κατσίκες, όνομα βέρο ελληνικό όπως και το όνομα της πόλεως Βέροιας. Βέροια και Φέρεια είναι η ίδια λέξη, απλώς οι Μακεδόνες έλεγαν το Φ Β γι αυτό κι έλεγαν Βίλιππος αντί για Φίλιππος και τα άλογα του Μακεδονικού στρατού που είχαν πάνω στο σβέρκο τους έγκαυστο το Β ως αρχικό του Βιλίππου (πρώτος ο Φίλιππος οργάνωσε κρατικό πολεμικό ιππικό, μέχρι τότε τα πολεμικά άλογα ήταν ιδιωτικά και τα έτερφαν οι ιδιοκτήτες τους γι’ αυτό μόνο οι πλούσιοι μπορούσαν να υπηρετήσουν ως ιππείς) λεγόταν Βουκεφάλαι όπως κοππατίες λεγόταν τα άλογα που είχαν πάνω τους το γράμμα κόππα = q ή σαμφόρες τα άλογα που είχαν πάνω τους το σαν, δηλαδή το σίγμα. Αναφέρει τέτοια ο Αριστοφάνης. Είναι δε η Φέρεια αρχαιότατη θεά της φοράς (εκ του φέρω) δηλαδή της γεωργικής συγκομιδής, το δε όνομά της ανευρίσκεται στην πήλινη πινακίδα Γραμμικής Β της Πύλου ΠΥ Tn 316 β΄ όψη, στίχος 4. Οι πινακίδες αυτού του είδους χρονολογούνται ανάμεσα στο 1450 και στο 1200π.Χ. Η τροπή του ει σε οι (Φέρεια-Βέροια) λέγεται ετερίωση και είναι φαινόμενο καθαρά της ελληνικής γλώσσας. Το βραχύ ε τρέπεται σε βραχύ ο. Έτσι από το τρέχω παράγεται ο τροχός, από το τρέφω η τροφή, από το κλέπτω η κλοπή, από το φέρω ο φόρος κλπ κλπ. Καθαρά ελληνική ιδιορρυθμία. Όσο για την προφορά του Φ ως Β δεν πρέπει να μας ξενίζει. Έτσι και ο Όμηρος αντί να πει Φοίβη και Φοιβηίς λέει Βοίβη και Βοιβηίς (Β 711-712). Η ραψωδία Β είναι κατά γενική ομολογία των ειδικών επιστημόνων η αρχαιότερη και προφανώς μια τέτοια προφορά του Φ αποτελεί γλωσσικό κατάλοιπο αρχαιότατης προφοράς που διατηρήθηκε στους Μακεδόνες και στα ύστερα χρόνια. Έτσι και ο μήνας που έχει παραπάνω ημέρες από τους άλλους, που υπερφέρει δηλαδή, λέγεται Υπερβερεταίος, δηλαδή Υπερφερεταίος.

Ο Ηρόδοτος για τον Αλέξανδρο Α΄ (5,17-21) διηγείται πώς σκότωσε τους Πέρσες φοροεισπράκτορες με ένα κόλπο του όταν ήταν ακόμη διάδοχος του θρόνου και αυτοί λιγουρεύονταν τις γυναίκες του παλατιού. Αφού τους έκανε το τραπέζι τους έταξε τις γυναίκες και τους είπε να ανέβουν στα δωμάτια. Έβαλε δε τα πρωτοπαλλήκαρά του να ντυθούν γυναίκες κι όταν οι Πέρσες πήγαν να τα αγκαλιάσουν εκείνα τους έσφαξαν. Τα τελευταία λόγια που είχαν ακούσει από τον Αλέξανδρο Α΄ ήταν: προς δε και βασιλέϊ τω πέμψαντι απαγγείλητε ως ανήρ Έλλην, Μακεδόνων ύπαρχος, ευ υμέας εδέξατο και τραπέζη και κοίτη, που σημαίνει: και στον βασιλιά που σας έστειλε να πείτε ότι ένας άνδρας Έλληνας, ο αντιβασιλιάς των Μακεδόνων, σας καλοδέχτηκε και στο τραπέζι και στο κρεββάτι (Ηρόδοτος 5,20,4) Διηγείται και άλλα πολλά. Ότι έσωζε πόλεις βοιωτικές από τους Πέρσες, ότι πρόδωσε τα μυστικά του Ξέρξη στους Έλληνες πριν από την μάχη των Πλαταιών λέγοντας "Έλλην γένος ειμί τωρχαίον και αντ' ελευθέρης δεδουλωμένην ουκ αν εθέλοιμι οράν την Ελλάδα" Ηρόδοτος (9,45) που πάει να πει είμαι Έλληνας από παλιά γενιά και δεν θα ήθελα να βλέπω σκλάβα αντί για ελέυθερη την Ελλάδα.Και δεν υπάρχει σήμερα ούτε ένα άγαλμά του! Στο 8,21 μας λέει πως αφιέρωσε και χρυσό ανδριάντα του στους Δελφούς. Για την μάχη των Θερμοπυλών ο Παυσανίας διηγείται πως ανάμεσα στους περίπου 25.390 Έλληνες που πολέμησαν από την ξηρά προς στην θάλασσα στις Θερμοπύλες ήταν και 500 Μακεδόνες. Αναφέρει: 10.500 Βοιωτοί, 7.790 Αιτωλοί, 3.500 Φωκείς, 1.500 Αθηναίοι, πάνω από 700 Λοκροί, 500 Μακεδόνες, 500 Μικρασιάτες και πάνω από 400 Μεγαρείς. Συγκινητική η παρουσία των Μακεδόνων που πολέμησαν για την ελευθερία της Νοτίου Ελλάδος αφού η Μακεδονία και η Θεσσαλία είχαν ήδη κατακτηθεί.
Να μην αναφέρω και τον Πόντιο, αλλά Ρωμαίο πολίτη Στράβωνα με το πασίγνωστο γνωμικό του "ΕΣΤΙΝ ΟΥΝ ΕΛΛΑΣ ΚΑΙ Η ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ".

Οι απατεώνες αγύρτες που αρνούνται την ελληνικότητα της Μακεδονίας επικαλούνται επιχειρήματα ψεύτικα και σαθρά. Βρήκαν στον Πλούταρχο (Αλεξ. 51) ότι ο Αλέξανδρος "εβόα μακεδονιστί" και λένε ότι αυτό σημαίνει άλλη γλώσσα. Είναι δηλαδή απατεώνες αισχίστου είδους και υποστάθμης. Τα αρχαία ελληνικά λεξικα βρίθουν λέξεων όπως: αττικιστί, βοιωτιστί, δωριστί, θετταλιστί, λακωνιστί, ιωνιστί, αιολιστί, κλπ. Βρήκαν και 150 λέξεις που δεν απαντώνται σε καμιά άλλη διάλεκτο πλην της μακεδονικής και χαίρονται. Οι 130 βρίσκονατι στο λεξικό του Ησυχίου και οι υπόλοιπες κατάσπαρτες σε άλλους συγγραφείς. Ο Ησύχιος όμως έχει 152 λέξεις μόνο βοιωτικές, 512 μόνο σπαρτιατικές και άλλα τέτοια. Τα ίδια και σε άλλους λεξικογράφους. Οι Μακεδόνες έρχονται ενδέκατοι σε πλήθος λέξεων που απαντώνται μόνο στην δική τους διάλεκτο. Τέτοιοι απατεώνες πληρωμένοι προπαγανδιστές γέμισαν την διεθνή βιβλιογραφία με σκουπιδομάνι και ο λαουτζίκος στο τέλος θα αρχίσει να αμφισβητεί και τα αυτονόητα. Ε άντε πια! Είναι δηλαδή να αγανακτεί κανείς!
Μετά πήραν και τον τραβεστί Δημοσθένη που αποκαλούσε τον Φίλιππο βάρβαρο -ποιος; αυτός που είχε μητέρα Σκύθισσα και δεν ήταν Αθηναίος εξ αμφοίν γονέοιν- και καλούσε τους Νοτιοελλαδίτες να αντισταθούν στους Μακεδόνες σε μια έξαρση υστερικής παραφροσύνης, αλλά στην μάχη της Χαιρώνειας πέταξε την ασπίδα του και τράπηκε σε φυγή σαν δειλός ήταν. Και παίρνουν στα σοβαρά τον Δημοσθένη, που χρηματιζόταν από τους Πέρσες για να συκοφαντεί τους Μακεδόνες (η φιλαργυρία του υπήρξε παροιμιώδης) και διατηρούσε μυστική αλληλογραφία με τους Πέρσες στρατηγούς (Πλουτάρχου Δημ.14,2 και 20,4-5), αυτόν τον αίσχιστο προδότη της Ελλάδος.

Ο Άδωνις φαντάζεται μέρες του 1917

Ο Άδωνις Γεωργιάδης από την ασφάλεια του Ελληνικού Κοινοβουλίου, που φρουρείται σαν «αστακός», ρίχνει κλεφτές ματιές έξω, στην πλατεία...