Για τον ιστορικό ναό των Αγίου Κωνσταντίνου και Ελένης στην Ομόνοια συνεδρίασε χθες το Κεντρικό Συμβούλιο Νεωτέρων Μνημείων, όπου αποφάσισε κατά πλειοψηφία για την έγκριση προμελέτης στερέωσης και αποκατάστασης του ερειπωμένου μνημείου.
Η επιβλητική εκκλησία μετά τον σεισμό του 1981 και αργότερα του 1999 «τυλίχθηκε» με σκαλωσιές και παραμένει σε αυτή την κατάσταση, ανάμεσα σε ένα σύνολο κτηρίων με σημασία, όπως είναι το Εθνικό Θέατρο και το διατηρητέο ξενοδοχείο Δελφοί, στο κέντρο της Αθήνας.
«Έτσι όπως βλέπουμε όλα αυτά τα χρόνια τον ναό, έχουμε ξεχάσει πώς πραγματικά ήταν. Κάτι πρέπει να γίνει ώστε να αποκατασταθεί, ώστε να φύγουν οι λινάτσες και οι σκαλωσιές κάτω από τα οποία κρύβονται πολλά ανθρώπινα προβλήματα» επεσήμανε η γενική γραμματέας του Υπουργείου Πολιτισμού και πρόεδρος του Κ.Σ.Ν.Μ., Λίνα Μενδώνη, αναφερόμενη στα φαινόμενα κοινωνικής παθογένειας που αντιμετωπίζει η περιοχή.
Το 2009, τμήμα της οροφής κατέρρευσε, με αποτέλεσμα να μπαίνουν νερά μέσα στον ναό. Επιπλέον, τα μεταλλικά δοκάρια που εδώ και χρόνια στηρίζουν εξωτερικά και εσωτερικά τον ναό, δύσκολα θα μπορούσαν θα σταθούν όρθια σε έναν ενδεχόμενο σεισμό.
Τα προβλήματα που “κρύβει” ο ναός του Άγιου Κωνσταντίνου όμως δεν είναι μόνο αυτά, καθώς κάτω από τα υποστυλώματα και τα πανιά που τον προστατεύουν υπάρχουν δεκάδες σύριγγες.
Ο ογκώδης ναός, το μέγεθος του οποίου υπερβαίνει τα 1.000 τετραγωνικά μέτρα, θεμελιώθηκε το 1871 από τον Λύσανδρο Καυτατζόγλου και ολοκληρώθηκε το 1905 πιθανότατα και με τη συμβολή του μεγάλου αρχιτέκτονα Ερνέστου Τσίλλερ, όπως αναφέρουν πηγές. Το επιβλητικό μνημείο που εκτείνεται στις οδούς Αγίου Κωνσταντίνου, Μενάνδρου και Βηλαρά, αφιερώθηκε στον Άγιο Κωνσταντίνο, με αφορμή τη γέννηση του τότε διαδόχου Κωνσταντίνου Α’.
Για την κατασκευή του ναού διοργανώθηκε έρανος. Τα χρήματα, όμως, δεν ήταν αρκετά, προκειμένου να συνεχιστούν οι εργασίες, οι οποίες διακόπηκαν για μεγάλο χρονικό διάστημα. Τις τελικές εργασίες χρηματοδότησε η μητέρα του Κωνσταντίνου, βασίλισσα Όλγα.
Η νεοκλασική μορφή, που τελικά πήρε ο ναός, είχε μεγάλες διαφορές με τα αρχικά σχέδια του αρχιτέκτονα Λύσανδρου Καυτατζόγλου. ‘Όπως διαπιστώνεται από τα σχέδι, ο ίδιος σκεφτόταν τον ναό με στέγη, κάτι το οποίο απέχει από τη σημερινή μορφή. Αυτό, επομένως, συνέβαλε στις βλάβες που αντιμετώπισε με το πέρασμα των χρόνων ο ναός.
Στα σημάδια που έχει αφήσει πάνω στον ναό ο χρόνος βρίσκονται και τα σημάδια από τις σφαίρες των Δεκεμβριανών του 1944. Τα πυρά από τις οδομαχίες χάραξαν τους τρούλους της εκκλησίας.
«Πρέπει να πιάσουμε το νήμα από εκεί που το έχουμε αφήσει, ώστε να μην χάσουμε την ευκαιρία να αποκατασταθεί ένα κεντρικό σημείο της Αθήνας.
Έχουμε ένα μνημείο το οποίο τα τελευταία 15 χρόνια είναι σε μια κατάσταση που δεν πρέπει να είναι. Επιπλέον, η αντίθεση με το ανακαινισμένο Εθνικό Θέατρο είναι προκλητική. Έχει φτάσει η στιγμή που αυτό το πρόβλημα πρέπει να αντιμετωπιστεί» τόνισε η Λίνα Μενδώνη.
Από το 1972 ο ναός έχει χαρακτηριστεί διατηρητέο μνημείο. Η αρχική προμελέτη για τη στερέωση και αποκατάσταση εκπονήθηκε το 2001 από τη Διεύθυνση Αναστήλωσης Βυζαντινών και Μεταβυζαντινών Μνημείων και αργότερα εγκρίθηκε από το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο.
Από το 2003 έως το 2005 εκτελέστηκαν οι πρώτες επεμβάσεις με την εξασφάλιση μέρους χρηματοδότησης από το 3ο κοινοτικό πλαίσιο στήριξης. Για την ολοκλήρωση των εργασιών που προβλέπει η τωρινή προμελέτη επιδιώκεται από το ΥΠ.ΠΟ.Τ. η ένταξη στο Ε.Σ.Π.Α..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου